Rusland na de ontmanteling van de Sovjet-Unie

Werkgroep Socialisme of Kapitalisme.

Wat gebeurt er als een socialistisch land weer terug wordt getrokken naar het kapitalisme?

Voorwoord

Wat we hier consequent in de kranten lezen is dat Poetin dit heeft gedaan en dat heeft gedaan.

Als we die gedachte overnemen zou Poetin nooit meer slapen en 80 uur per dag werken, zo druk heeft hij het.

Hetzelfde geldt voor Josef Stalin. Wat de man in zijn eentje gedaan zou hebben moet echt onvoorstelbaar geweest zijn.

Natuurlijk is het onzin. Zowel Poetin als Stalin werken met een groep betrouwbare en deskundige mensen die allemaal een taak hebben waar ze gespecialiseerd in zijn.

Poetin en Stalin zijn, gezien hun functie, woordvoerder van hun groep.

Juist omdat de voltallige media steeds maar weer benadrukken dat de twee genoemde personen het allemaal gedaan hebben, komen we er niet onderuit om ook namen te gaan noemen, ook al beseffen we dat het het werk is van een groep mensen.

Zo ook onderstaand artikel. Als u Stalin leest, besef dan dat Stalin uitsluitend de aan te spreken persoon was, maar niet de enige grote plannenmaker en uitvoerder die wij moeten geloven.

Het is dan ook met tegenzin en hopelijk eenmalig dat we namen noemen.

Dat komt bij dat volksverraders persoonlijk verantwoordelijk voor hun daden zijn, die miljoenen mensen in de ellende hebben gebracht en zich niet mogen verschuilen achter hun opdrachtgevers, de buitenlandse geheime diensten. 

Zelfs al pleegden ze hun daden als gevolg van chantage of bedreiging.

Laster als begin van de ontmanteling

Het interne verraad in de Sovjet-Unie begon bij Chroetsjov.

Als president hield hij zijn beruchte geheime rede tegenover het voltallige parlement tijdens een besloten zitting van het 20e congres van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie.

De toespraak was de kern van een verregaande destalinisatiecampagne die bedoeld was om het beeld van de overleden staatsman als een 'onfeilbare leider' te vernietigen en het officiële leugenachtige verhaal om beleid terug te brengen naar een geïdealiseerd leninistisch model.

Echter, zo geheim was het ook niet, want grote delen 'lekten' al heel snel uit, iets wat ook de bedoeling was.

Het waren wilde verhalen over de misdaden die Stalin zou hebben begaan

En Chroetsjov kon het weten, hij was immers naaste medewerker van Stalin, toch?

En wat ook de bedoeling was, deze hele tirade tegen Stalin had oorpronkelijk het juiste effect.

Communisten overal ter wereld schrokken zich rot en begonnen te twijfelen aan de daden van Stalin.

Toen de storm een beetje geluwd was en de mensen weer rustig gingen nadenken, werd het langzaam duidelijk dat het een leugencampagne was met het doel het socialisme te ondermijnen.

Dat kwam niet in de laatste plaats door de vele getuigen die aan toonden dat het valse beschuldigingen waren. 

Ondertussen is er nog meer info over naar buiten gekomen. de professor Grover Furr (die zich grondig verdiept heeft in de Sovjet-Unie) heeft in zijn boek ''Khrushchev Lied'' alle beweringen van Chroetsjov bestudeerd en geverifieerd op basis van de vele Sovjet-documenten die boven tafel zijn gekomen en hij komt tot de conclusie dat vrijwel elke uitspraak gelogen is of op zijn minst onbewezen. 

Niet voor niets is Josef Stalin tot op de dag van vandaag de meest populaire en geliefde Sovjet leider zoals een nog niet zo lang geleden gehouden enquête uitwees.

Achteraf bleken het dus grove leugens te zijn en Chroetsjov werd veroordeeld tot een levenslange huisarrest.

Maar de leugens hadden wortels geschoten en het verraad en daarmee de ontmanteling en uitverkoop van de Sovjet-Unie was in gang gezet.

Chroetsjov   kreeg door zijn rede tijdelijk een grote macht en zorgde ervoor dat de door hen vertrouwde personen op de belangrijkste functies werden gezet zodat de ontmanteling van de Sovjet-Unie kon worden doorgezet. 

Deze ontmanteling kende een dieptepunt onder dronkelap Jeltsin, die grote uitverkoop ging houden en de staatseigendommen voor een spotprijs verkocht aan de Amerikaanse multinationals.

Pas toen Poetin president werd kon er weer heel voorzichtig begonnen worden met het herstel van het socialisme.

In 1991 vond de ontmanteling van de Sovjet-Unie plaats.

De Sovjet-Unie viel uit elkaar in verschillende republieken die zogezegd de onafhankelijkheid kregen.

In het westen horen wij vaak het verhaal dat onder Jeltsin Rusland democratisch werd en dat hij de eerste democratisch gekozen president van Rusland zou zijn geweest.

Maar klopt dat wel? We zetten even wat gegevens onder elkaar hoe e.e.a. veranderde na de ontmanteling van de Sovjet-Unie.

Een stapje terug met een korte inleiding.

De laatste president van de Sovjet-Unie (voordat de ontmanteling plaatsvond) was Michail Gorbatsjov.

Hij begon de politiek van glasnost (openheid) en perestrojka, een zogezegde hervormingspolitiek.

Hij opende de markten voor de westerse multinationals of beter gezegd, er was sprake van een uitverkoop van Russische staatsbedrijven aan de Westerse multinationals.

Om een lang verhaal kort te maken, deze politiek leidde uiteindelijk tot de ontmanteling van de Sovjet-Unie.

We kunnen concluderen dat deze politiek ten koste ging van de levensstandaard van de bevolking.

Welke gevolgen had dit onder andere? We zetten verschillende ontwikkelingen onder elkaar:

In 1992 daalde het bruto nationaal product in de Baltische staten met 25 tot 30%, in Armenië met 40%, in Azerbeidzjan en Georgië met 30%, in Oekraïne met 16% en in Rusland met 20%.

In Rusland daalde het netto nationaal product in 1991 en 1992 met 32,5%.

In de loop van 1992 bedroeg de inflatie 1.050% in Estland, 1.200% in Letland, 1.350% in Azerbeidzjan, 1.450% in Rusland en 1.600% in Oekraïne.

En het ging in versneld tempo verder:

In Rusland was de inflatie in februari gestegen met 5.569% op jaarbasis.

De gevolgen van het verraad.

De 24 miljard dollar westerse hulp aan Rusland, beloofd voor ’92, waren voor twee derden fictief, zegt de Amerikaanse economist Jeffrey Sachs:

''Het ging om leningen en kredietgaranties aan de Westerse bedrijven en vooral aan de uitvoerders van granen. 

Wat de buitenlandse schuld alleen maar deed toenemen tot 85 miljard dollar.''

De vernietiging van het nationaal productieapparaat gebeurde tot groot profijt van de Westerse invoer en van de Russische maffia.

Alexander Roetskoj, vice president en aartsvijand van Jeltsin, verklaarde:

''Een hele reeks misdadige handelsorganisaties maakt miljarden roebel fortuinen''.

''De parallelle structuren controleren 45% van het bruto nationaal product''.

''Volgens Westerse specialisten is de illegale kapitaalvlucht gelijk aan of zelfs hoger dan de 8 miljard nieuwe Westerse hulp die vorig jaar in Rusland toekwam''.

De maffia organiseert een kapitaalvlucht.

Ene Igor, een maffia bons uit Moskou, vertelde dat de stad verdeeld was onder 20 brigades en dat ze 25% van de winst van alle winkels, hotels, bordelen en andere handelszaken opeisten.

Hij zei: ''Als Jeltsin aan blijft, zal alles goed gaan. Hij laat ons zaakjes doen.''.

Andere ontwikkelingen als het om de gepensioneerden en werkers gaat:

''8 op 10 Russen waren de twee laatste jaren armer geworden.

Hun gemiddelde koopkracht bedroeg nog slechts 42% van wat ze in 1990 hadden.''

De helft van de Russische bevolking had toen een inkomen dat lager lag dan het gemiddelde maandinkomen van 12 dollar per maand.

8 miljoen mensen leefden van 2 dollar per maand.

Galina Serdioekovskaja, direktrice van het Instituut voor Wetenschappelijk Onderzoek over hygiëne en ziektepreventie bij kinderen stelde vast dat;

''12 à 15% van de kinderen die uit de kleuterschool komen reeds chronische ziekten hebben. 

Slechts 4% van de Russische kinderen is kerngezond. 

De ondervoeding richt ware ravages aan.'.

''In Rusland waren tal van specialisten bereid deel te nemen aan organenoverplanting (onder andere van nieren) net zoals in bepaalde Derde Wereldlanden, wat een organenhandel zal meebrengen, een nieuwe vorm van slavernij.''

In de voormalige Sovjetunie waren in de tijd van Jeltsin de oud nazi’s en tsaristen, die voorheen de Goelags bevolkten aan de macht.

De kozakken vormden de elitetroepen van de tsaar, zij voerden de ergste misdaden uit.

Dekozakkenorganisaties droegen opnieuw slogans in het vaandel als ''trouw aan God, de tsaar en het imperium''.

De kozakkenkolonel Naumov stelt:

''De Kaukasus is een kruitvat. Als de oorlog uitbreekt, zullen er veel vrijwilligers zijn.''

In Litouwen werden 19 monumenten opgericht voor de SS.

Honderden oud SS’ers kwamen er elke woensdag samen in het Oorlogsmuseum van Riga; ze hadden twee eenheden opgericht in de Zemesargi militie, het leger van Litouwen.

De fascistische militie Aizsargi werd opnieuw opgericht.

Haar leitmotiv: ''Litauwen aan de Litauwers''.

De inwoners van Russische oorsprong raakt hun burgerrechten kwijt.

De president van Litouwen, Gorbunov, verklaarde:

''Litouwen gebruikt Het (oude) Zuid Afrikaanse model om de etnische kwestie op te lossen.''

Het reactionaire nationalisme sleurt hele bevolkingen mee in de burgeroorlog.

In Opper Karabach en in Azerbeidzjan voerden de Armeense nationalisten een racistische godsdienstoorlog.

Ze organiseerden etnische zuiveringen tegen de Azeri’s.

10.000 mensen zijn omgekomen in gevechten.

Maar de ''Westerse bondgenoten zijn gebonden door hun solidariteit met Christelijk Armenië.''

De burgeroorlog in Tadzjikistan, waar 5 miljoen mensen wonen, kostte aan meer dan 25.000 inwoners het leven.

Een Russische officier schat dat men dat cijfer met twee of drie moet vermenigvuldigen.

Er waren honderdduizenden vluchtelingen.

-----------------------------------

Dankzij de kapitalistische 'democratie' was de industriële productie van Rusland teruggelopen met 60 procent, wat tot immense werkloosheid en zwarte miserie leidde.

De helft van de Russische economie was toen in handen van 5.700 maffia-organisaties.

Op vijf jaar tijd, van 1990 tot 1994, waren er in Rusland 1,7 miljoen doden meer dan in een gelijkaardige periode uit de jaren tachtig.

Eén miljoen zevenhonderdduizend doden, dat is de prijs van het herstel van het kapitalisme.